مقایسه ریسک فاکتورهای داخلی اسپرین جانبی مچ پا در بین دختران بسکتبالیست دانشگاهی آسیب دیده و آسیب ندیده

85 درصد از آسیب های لیگامنتی مچ پا، اسپرین جانبی می باشد.این آسیب شایع ترین آسیب در بسکتبال است. هدف تحقیق حاضر مقایسه قدرت، دامنه حرکتی ، تعادل ایستا و میزان آسیب قبلی مچ پای اتکا بین دو گروه آسیب دیده و آسیب ندیده و شیوع اسپرین جانبی مچ پا در پای اتکا و غیر اتکای ورزشکاران آسیب دیده بود. آزمودنی های این تحقیق 113بسکتبالیست دختر شرکت کننده در مسابقات دسته یک دانشگاهی سال1387با میانگین سن2±22 سال، قد6±166 سانتیمترو وزن 9/5±61کیلوگرم بودند. برای اندازه گیری قدرت در حرکات دورسی فلکشن، پلانتارفلکشن، اورژن واینورژن از هند هلد دینامومتر(power track commander ii) استفاده شد. جهت نرمال کردن داده های مربوط به قدرت، قدرت نسبی(اندازه مطلق قدرت تقسیم بر وزن بدن آزمودنی) در تمام حرکات محاسبه شد. برای اندازه گیری دامنه حرکتی از گونیامتر یونیورسال و تعادل از آزمون تعادلی ایستادن لک لک در دو حالت چشم باز و چشم بسته استفاده گردید.سایر اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه به دست آمدو برای ثبت آسیب ها، پرسش نامه ثبت آسیب توسط پزشک مسابقات در محل مسابقات تکمیل می شد. براساس وقوع اسپرین جانبی مچ پا ، افراد به دوگروه آسیب دیده و آسیب ندیده تقسیم شدند. جهت مقایسه عوامل قدرت، دامنه حرکتی و تعادل از آزمونt مستقل و برای مقایسه میزان آسیب قبلی و شیوع آسیب بین پای اتکا وغیر اتکا از آزمون مجذور خی و آزمون دقیق فیشردر سطح0/05≥ p استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که افراد آسیب دیده به طور معناداری میزان اسپرین قبلی بیشتری در پای اتکا نسبت به افراد آسیب ندیده داشتند(0/05 ≥p). قدرت اورژن ‍‍و نسبت قدرت دورسی فلکشن به پلانتارفلکشن نیز در افراد آسیب دیده به طور معناداری کمتر از افراد آسیب ندیده بود(0/05 ≥p). در گروه آسیب دیده تمامی اسپرین های جانبی در پای اتکای افراد اتفاق افتاد. در مورد قدرت دورسی فلکشن، پلانتارفلکشن ، اینورژن ، نسبت قدرت اورژن به اینورژن ، دامنه حرکتی در تمام حرکات و تعادل درحالت چشم باز و چشم بسته تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد(05/0 ≥p). با توجه به یافته های تحقیق حاضر می توان گفت که احتمالاً دختران بسکتبالیست دانشگاهی در اثر عواملی مانند آسیب قبلی و توانبخشی ناکافی بعد از آن، ضعف عضلات اورتور و عدم تعادل عضلانی در عضلات دورسی فلکسور و پلانتار فلکسور بیشتر از سایر عوامل در معرض اسپرین جانبی مچ پا هستند که مربیان و ورزشکاران باید برای پیشگیری و کاهش اسپرین جانبی مچ پا به این عوامل توجه لازم را داشته باشند.